۱۳۹۵ اردیبهشت ۲۳, پنجشنبه

در حمایت از جعفر عظیم زاده، محمود بهشتی و اسماعیل عبدی، و درخواست پایان اعتصاب غذا

امروز ۲۱ اردیبهشت ماه، با دریافت اخباری از وضعیت حاد سه فعال صنفی دربند، جعفر عظیم زاده، محمد بهشتی لنگرودی و اسماعیل عبدی، نگرانی در میان فعالین کارگری شدت گرفته است.

محمود بهشتی لنگرودی، سخنگوی پیشین کانون صنفی معلمان که در اعتراض به اتهامات وارده و حکم ۵ سال زندان و با خواست برگزاری دادگاهی علنی، از اول اردیبهشت ماه وارد اعتصاب غذای تر شد و از روز ۱۳ اردیبهشت ماه دست به اعتصاب غذای خشک زده بود، اخیراً به دلیل خونریزی معده و مشکلات کلیه، به بیمارستان امام خمینی منتقل است. به بیان محمد بهشتی، «به راستی کدام کشور استبداد‌زده را می‌شناسید که چنین احکامی را برای معلمان جامعه خود صادر کرده‌ باشد؟»

امروز اعتصاب غذای نامحدود جعفر عظیم زاده، دبیر هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران، و اسماعیل عبدی، دبیر کل کانون صنفی معلمان ایران، وارد یازدهمین روز خود می شود؛ و این دو فعال صنفی نیز با وضعیت حاد سلامتی، به خصوص افت فشار خون، ضعف جسمانی و کاهش وزن، دست به گریبان هستند.

هرچند در شرایط «مرگ تدریجی» در زندان، زمانی که دیگر هیچ مجرایی برای رساندن صدای زندانی به بیرون باقی نمانده است، اعتصاب غذا به شکل محدود به آخرین گزینه تبدیل می شود، اما این رفقای نازنین باید بدون لحظه‌ای تردید بدانند که جنبش عظیم کارگری ایران، امروز بیش از هر زمان دیگری به چنین فعالین و نیروهای پیشرو و ثابت قدمی نیاز دارد. دست کم حبس‌های طولانی مدت، شرایط غیرانسانی زندان و فشارهای تاکنونی بر شما، نشان دهنده اهمیت و جایگاه شما در جنبش امروز است. درست به همین دلیل است که ما تشکل‌های کارگری، ضمن درخواست مصرانه از شما برای پایان بخشیدن به اعتصاب، وظیفه محوری خود می دانیم که به هر شکل ممکن، با تمام نیرو، صدای شما در بیرون باشیم و از هیچ اقدامی در جهت لغو احکام غیرانسانی علیه شما و همین طور دفاع از خواست‌های برحق شما (با محوریت خارج شدن اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» و دیگر اتهامات از پرونده فعالین کارگری و معلمان زندانی) فروگذار نباشیم. شما یک جنبش را پشت خود دارید، و چه نیرویی قابل اتکاتر، تواناتر و خلاق تر از این. از همین روست که باز هم به جد می خواهیم با شکستن اعتصاب خود به نفع جنبش، ادامه این مسیر را به حامیان خود در بیرون از زندان واگذار کنید. در همین جا از تمامی تشکلات کارگری، دانشجویی و معلمان و دیگر اقشار درخواست می کنیم که بسته به توان و امکانات خود، متحدانه برای آزادی این زندانیان مبارزه کنند. مسئولیت هرگونه مشکل سلامتی و جانی به عهده دولت و مسئولین زندان است.

پیش به سوی ایجاد تشکل‌های مستقل

پیش به سوی لغو احکام صادره علیه معلمان و کارگران زندانی

کارگر زندانی، معلم زندانی، آزاد باید گردد

سندیکای نقاشان استان البرز

۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۵

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر