۱۳۹۲ تیر ۲۷, پنجشنبه

بیانیه 86

به حمایت از اعتصاب غذا کنندگان در زندان تبریز بشتابیم

مطابق اخبار منتشره، از روز  شنبه ۲۲/۴/۱۳۹۲ پنج تن از رهبران تشکیلات «یئنی‌گاموح»، آقایان دکتر لطیف حسنی، مهندس  محمود فضلی، آیت مهرعلی‌بیگلو، بهبود قلیزاده و مهندس شهرام رادمهر در اقدامی دسته‌جمعی در زندان تبریز شروع به اعتصاب غذای نامحدود کرده‌اند. بنا به اظهارات خانواده های ایشان دلیل این اقدام اعتراض به حکم سنگین ۹ سال حبس تعزیری برای هر کدام از این فعالین سیاسی آذربایجانی و عدم رسیدگی به اعتراض وکلای پرونده در دادگاه تجدید نظر بوده است.
شعبه ششم دادگاه تجدید نظر انقلاب اسلامی تبریز به ریاست قاضی ایمانی روز ۲۶ خرداد بدون برگزاری جلسه مجدد دادرسی حکم دادگاه بدوی را تایید کرد.
اعتصاب غذای این فعالین آذربایجانی در شرایطی صورت می گیرد که شرایط جسمی آنها در اثر شکنجه ها و سو رفتارها در طول دوران بازداشت در سالهای اخیربسیار بغرنج است.
این فعالین که دفعات متعدد بازداشت شده و مدت زمان‌های طولانی در سلول‌های انفرادی وزارت اطلاعات و تحت شکنجه بوده‌اند تنها به جرم مطالبه‌ی بدیهی‌ترین حقوق انسانی به این احکام سنگین محکوم شده‌اند.
هم‌چنین اخبار منتشره حاکی از رفتار ضدانسانی کارگزاران رژیم در دادگستری و زندان تبریز با این فعالین و خانواده‌های آن‌هاست. امروز ۲۷ تیر ماه خانواده‌های این فعالین که برای پیگیری وضعیت آن‌ها به دادگستری تبریز مراجعه کرده بودند با رفتار غیرانسانی قاضی و دادستان و معاون وی مواجه شده‌اند. دادستان تبریز آقای خلیل اللهی و معاونش هاشم‌زاده که مورد تنفر مردم تبریز است، با برخورد زننده ای ازورود آنان  به اتاق خود  جلو گیری کردند.
 در دیداری دیگر فردی به نام استادی به عنوان رئیس زندان با تهدید خانواده ی زندانیان به برخورد های امنیتی گفته است: "چه کسی به آنها گفته گشنه بمانند، هر چه قدر هم اعتصاب کنند ما کاری نخواهیم کرد".
 اما جالب ترین اظهار نظرو سخن وقیحانه ی قاضی جوان دادگاه انقلاب تبریز است. وی که در اولین پرونده ی سیاسی خود رهبران تشکیلات یئنی گاموح را در دو محاکمه ی یک ساعته به ۹ سال زندان تعزیری محکوم کرده است، با لحنی آزار دهنده خطاب به مادران و همسران اعتصاب کنندگان گفته است "آن قدر گشنه بمانند که بمیرند. من بعد از ماه رمضان می توانم به پرونده برسم"
گفتنی است که زندان مرکزی تبریز یکی از بدترین زندان‌های ایران به لحاظ برخورد ماموران و امکانات بوده و زندانیان این زندان تحت آزار و اذیت مضاعف قرار دارند که پیش‌تر و در گزارش‌های مفصل از سوی کمیته حمایت از شاهرخ زمانی به اطلاع عموم رسیده است.
کمیته حمایت از شاهرخ زمانی، ضمن پافشاری مجدد بر ضرورت به رسمیت شناخته شدن حق تعیین سرنوشت خلق‌ها در ایران و محکوم کردن احکام صادره برای این فعالین ، از تمام نیروهای انقلابی و فعالین و نهادهای حقوق بشری می‌خواهد تا با اقدام متحدانه به حمایت از این زندانیان سیاسی بشتابند. جان این فعالین در خطر است، در حمایت از آن‌ها درنگ نکنیم.

پیش بسوی اتحاد بیشتر، برای فشار بیشتر!!!
پیش بسوی اعتراضات گسترده و متحدانه با شعار :
کارگر زندانی ، زندانی سیاسی آزاد باید گردد.
کمیته حمایت از شاهرخ زمانی
۲۷/۴/۱۳۹۲
freeshahrookh@gmail.com


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر